lunes, 14 de agosto de 2006

Blog libre de humo

Three years, 0 minutes and 11 seconds.
21920 cigarettes not smoked, saving 2.192,00 €.
Life saved: 10 weeks, 6 days, 2 hours, 40 minutes.

Hoy he cumplido 3 años sin fumar. Estoy orgullosa de haberlo conseguido, estoy orgullosa de que mi ropa y mi casa huelan ahora mucho mejor, de no tener mal aliento constantemente ni los dedos sucios de nicotina, ni la carcasa del ordenador amarillenta. Descubrí que los pulmones llegan mucho más abajo de lo que imaginaba y que no es normal tener flemas por la mañana al levantarse.
Después de unos 10 años como devota fumadora dejé de adorar al dios tabaco (viva el ateísmo...) y, aunque reconozco que durante unos meses cambié de religión para unirme a los seguidores de Solano (sin azúcar, faltaría más), ahora puedo considerarme ya libre de toda atadura adictiva relacionada con el hábito de fumar. No se puede decir nunca aquello de "de este agua no beberé", pero hoy por hoy puedo asegurar que no tengo pensado recaer en ese vicio porque no habría ningún motivo que lo justificase y básicamente porque no me da la gana.
Me he ahorrado, como señala arriba mi SilkQuit, más de 2.000 euros en este tiempo y, aunque no sé en qué me los he gastado, estoy segura de que los he disfrutado mucho más que fumándomelos. Y desde aquí gracias a todos los que me han animado / aguantado / acompañado en el proceso de alejar el tabaco de mi vida, felicidades a los que también lo han dejado en los últimos tiempos, y decir a los que quieran dejar de fumar que es posible (por supuesto), que es más fácil de lo que parece y que conseguirlo te hace sentir increíblemente poderoso (un poquito megalómano, vale... pero de música ya hablamos otro día) :P

7 comentarios:

  1. Muchas gracias santi :) La verdad q los primeros meses son durillos, porque las ganas están ahí, pero tú eres el vivo ejemplo de q si se quiere, se puede.

    Al final, merece tanto la pena y ganas tantas cosas dejando las dependencias a un lado q te preguntas constantemente por qué no pesaste antes todas esas cosas positivas en la balanza.

    Ánimo con lo del tabaco, q tres meses se convierten enseguida en tres años y te sentirás super bien, ya lo verás.

    Saluditos grandes y gracias por leerme.

    ResponderEliminar
  2. parabéns, raíña! oxalá eu siga a mesma sorte ca ti! claro que a min sempre me faltou a túa forza de vontade e o teu estilo, mesmo para deixar de fumar! aínda lembro cando me agasallaches cunha funda para os paquetes de cigarros... gárdoa con agarimo pero non a uso moito porque tardo demasiado en quitalos dela cando me fan falla. os días de tristura os cigarros sonme máis necesarios e cústame desfacerme deles. estes, por motivos persoais, son días así, así que imaxina que estou fumando coma unha carreteira!:) eu tamén querería non toser polas mañás, gastar os cartos noutros soños e poder escribir unha cousa coma a túa que, por certo, todo sexa dito, tamén merece parabéns porque está moi ben escrita! biquísimos e a seguir así!

    ResponderEliminar
  3. Gracias brandelia :D Todos podemos conseguir algo como dejar de fumar, pero cada uno tiene q encontrar su momento. Ya te llegará el tuyo, pero mientras tanto procura no hacer del cigarro tu compañía, porque para eso están tus amigos, q sé q tienes muchos y muy wenos.

    Muchos bezitos y mucha fuerza para estar bien!

    ResponderEliminar
  4. Te vuelvo a felicitar wapi, aunque yo sea la fastidiosa que fuma todo el día al lado tuyo y que te dice que te calles cuando me dices que no fume, sabes que en realidad me gustaría tener ganas de dejarlo y cuando las tenga ser capaz de hacerlo de raiz y para siempre como tú. Felicidades de corazón (y de pulmón)!!

    ResponderEliminar
  5. Asias Giela, te digo como a brandelia, ya encontrarás tu momento como lo encontré yo. Pero seguiré tocándote las narices con el tema en el curre, faltaría más :P

    bezitosssss

    ResponderEliminar
  6. Dentro de poco cumpliré mis tres años de "libertad condicional" en cuanto al tabaco, y digo libertad condicional, por que no puedo olvidar que todavía queda mucho camino por recorrer; descubrí Mi método despues de ACEPTAR(sí, con mayúsculas) que era mi momento, y que lo que realmente quería era dejar de ser esclava de al menos una de mis debilidades.Lo conseguí sin apenas esfuerzo, pero no olvido los malos ratos, la desesperación, la impotencia, el mono de los anteriores intentos, y no niego los momentos de deseo de regresar, entonces recuerdo por que lo dejé y venzo esos momentos
    Te felicito y nos felicito a todos los que cada día conseguimos superar los obstáculos que nos imponemos a lo largo de nuestra vida, tengan el nombre que tengan.

    ResponderEliminar
  7. Muchas gracias por tu comentario, Laura, y felicidades por luchar contra lo q no quieres en tu vida. Hay muchas cosas en nuestro día a día q no podemos cambiar, pero hay otras q dependen sólo de nosotros mismos y de nuestro esfuerzo para ser como queremos ser.

    El tabaco es una adicción en la q todos empezamos con aquello de "lo puedo dejar cuando quiera", y a medida q pasan los años te das cuenta de q, aunque quieras dejarlo, la dependencia es muchas veces más fuerte q tu fuerza de voluntad. Pero, como tú dices, todos acabamos encontrando nuestro momento y convenciéndonos de q los motivos para dejarlo son muchos más y mejores q los q nos incitan a mantenerlo.

    Saluditos y gracias

    ResponderEliminar

Gracias por participar en Lillusion!